Kimliği bulanık bir Fransız sanatçı olan Koraluxi, toplumsal eleştiri ile yıkıcı estetik arasında gidip gelen çok disiplinli çalışmalarında yeni bir dönemi temsil ediyor. Daha önce takma adlarla sergiler açtıktan sonra, bu yeni takma ad bir kırılmaya işaret ediyor: lüks, teknoloji ve gücün iç içe geçerek zamanımızın yapısal eşitsizlikleri üzerine düşünmeyi kışkırttığı, ekonomik eliti hedef alan bir proje.
Koraluxi 2007'den bu yana medyanın sınırlarını - fotoğraf, 3D çizimler, programlama, elektronik - "sanatsal hack" yaklaşımıyla araştırıyor: çatlaklarını ortaya çıkarmak için dünyanın kodlarını kurcalıyor, dönüştürüyor, atlatıyor. Burada lüks kutlanmıyor, yapısöküme uğratılıyor: bir koleksiyon parçası sorgulama aracına dönüşüyor, bir algoritma, bir elektronik enstalasyon, rötuşlanmış bir imge... her biri sanatın sistemleri yeniden üretmek için değil, yıkmak için kullanıldığı bir yaklaşımın parçası.
Koraluxi ile sanat artık pasif bir yansıma değil, bir kaldıraçtır. Görmek, anlamak, *değiştirmek* için bir davet - bazen onları görünür kılmak için önce kuralları bükmeniz gerekse bile.